Η ΚΟΡΙΝΘΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Εφύρα - Σίσυφος

Στην πρώιμη αρχαιότητα ονομαζόταν Εφύρα, πρωτοκατοικήθηκε από το Σίσυφο, ο οποίος καταγράφεται στη μυθολογία μας ως ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε δύο φορές να ξεγελάσει το θάνατο. Γι' αυτή     του την ύβρη, τιμωρήθηκε στον Άδη να κυλά διαρκώς μία πέτρα προς την κορυφή ενός λόφου, που έμοιαζε    με τον Ακροκόρινθο, Ο μύθος θέλει το Σίσυφο να λύνει το πρόβλημα λειψυδρίας της περιοχής της Κορίνθου χάρη σε μία συμφωνία που συνήψε με τον ποταμό Ασωπό.

Βακχίδες

Το ίδιο ικανοί διάδοχοι του Σίσυφου ήταν οι Δωριείς Βακχίδες, οι οποίοι στερέωσαν την ισχύ της Κορίνθου από το 900 ως το 657 π.Χ. Μέσα στο διάστημα αυτό κατόρθωσαν να κάνουν την Κόρινθο μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές και ναυτικές, οικονομικές και τεχνολογικές αποικιακές δυνάμεις του αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου τάχθηκε με το μέρος της γείτονας Σπάρτης. Αργότερα έγινε μέλος της Αχαϊκής συμπολιτείας καθώς και έδρα της Πανελλήνιας Κορινθιακής συμμαχίας υπό την ηγεσία του Μ. Αλεξάνδρου. Η Κόρινθος κατοικήθηκε από την Νεολιθική περίοδο και απέκτησε μεγάλη δύναμη και ευημερία τον 9ο με 5ο αιώνα π.Χ. Κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους το 146 π.Χ. αλλά ήκμασε ξανά κάτω από τον Ρωμαϊκό ζυγό. Εδώ δίδαξε τον χριστιανισμό ο Απόστολος Παύλος το 52 μ.Χ. Λόγω της στρατηγικής της θέσης, η Κόρινθος δέχτηκε επιδρομές από Γότθους, Σλάβους, πειρατές, Φράγκους, Ιππότες της Ρόδου, Ενετούς και Τούρκους.