Σπήλαιο του Ερμή
Φεύγοντας από το καταφύγιο, που βρίσκεται στο οροπέδιο της Ζήρειας, ένα άλλο μονοπάτι οδηγεί στο σπήλαιο του Ερμή. Η Ζήρεια είναι το βουνό του Πάνα και του Ερμή. Ο γνωστός ερωτιάρης θεός ο Δίας αγάπησε μια από τις Πλειάδες, τη Μαία, σε μια σπηλιά στην Κυλλήνη και εκεί γεννήθηκε ο Ερμής. Αυτή τη σπηλιά σήμερα την ονομάζουμε «σπήλαιο του Ερμή».
Το σπήλαιο του Ερμή βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Φλαμπουρίτσας και είναι από τα λίγα σπήλαια στην Ελλάδα σε υψόμετρο 1.700 μ. Έχει έκταση 1.200 τ.μ και διακλαδίζεται σε 8 θαλάμους με συμπλέγματα πολύχρωμων σταλαγμιτών και σταλακτιτών. Χαρακτηρίζεται από λιθωματικό διάκοσμο σπάνιας μορφής, το σπηλαιόγαλα. Πρόκειται για ένα είδος σταλακτιτικής ύλης, που εντυπωσιάζει με την λευκότητά της. Είναι πολύ ζωντανό σπήλαιο, ειδικά όσο κατεβαίνουμε συναντάμε μέσα ωραίους και σπάνιους σχηματισμούς.
Το σπήλαιο ξεχωρίζει για το βάθος του και για τους θαλάμους με τους πολύχρωμους σταλακτίτες. Η κατάβαση στο σπήλαιο απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και ο ειδικός εξοπλισμός θεωρείται χρήσιμος.
Σπήλαιο Παναγιάς του βράχου
Το σπήλαιο "Παναγιάς του βράχου" Βρίσκεται λίγο πιο έξω από το χωριό Κάτω Ταρσός. Αποτελείται από δύο επίπεδα. Το επάνω επίπεδο χρησίμευε σαν αποθήκη τροφίμων, αλλά και σαν καταφύγιο επί Τουρκοκρατίας και Γερμανικής κατοχής. Στο κάτω επίπεδο είναι χτισμένο ένα παμπάλαιο ασκητήριο αφιερωμένο στην Παναγία του Βράχου. Κατά την παράδοση, ο ναός της Παναγιάς στον βράχο του Ταρσού ιδρύθηκε ως εκπλήρωση τάματος από κάποια Ταρσινή γυναίκα , η οποία σώθηκε ως εκ θαύματος κατά την άλωση της Βυζαντινής Ταρσού από τον Μωάμεθ Β΄ τον κατακτητή το 1458.
Σπήλαιο των Άγγλων
Άλλο ένα σπήλαιο «Σπήλαιο των Άγγλων» βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Σπήλαιο της Παναγιάς του βράχου, το οποίο ονομάστηκε έτσι διότι οι Άγγλοι αλεξιπτωτιστές, που λειτουργούσαν σαν σύνδεσμοι με τους Έλληνες Αντάρτες, κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής το χρησιμοποιούσαν ως καταφύγιο. Αποτελείται από δύο μεγάλες αίθουσες και στην πραγματικότητα είναι κοίτη υπόγειου ποταμού ο οποίος ρέει κατά τους χειμερινούς μήνες. Το σπήλαιο είναι επισκέψιμο αλλά χρειάζεται γνώσεις, και τον ανάλογο εξοπλισμό.
Σπήλαιο Λίμνης Στυμφαλίας
Δίπλα, ακριβώς, από τον περιφερειακό «παραλιακό» δρόμο της λίμνης Στυμφαλίας, στη θέση Σκάλα, υπάρχει μικρή τρύπα, που μετά από 1,5-2 μέτρα κατάβαση, οδηγεί στην πρώτη αίθουσα παραλίμνιου σπηλαίου. Το σπήλαιο αυτό, όταν ανακαλύφθηκε, κάμποσα χρόνια πριν, κατά την διάνοιξη του δρόμου, αποδείχθηκε ότι, ήταν πανέμορφο, με πολύ αξιόλογο σταλακτιτικό και σταλαγμιτικό διάκοσμο και οδηγούσε σε υπόγεια λίμνη. Αυτή η λίμνη, στην πραγματικότητα, δεν ήταν άλλη από την ίδια την Στυμφαλία, που εισέδυε, στο σημείο αυτό, στο εσωτερικό της γης, δηλαδή του σπηλαίου. Το σπήλαιο δυστυχώς όμως δεν είναι επισκέψιμο.
Σπήλαιο Καταβόθρες Φεναιού
Δύο ποτάμια της κοιλάδας της Φενεού, Όλβιος και Δόξας, δεν μπορούσαν να βρούνε δίοδο προς τη θάλασσα, με αποτέλεσμα τα νερά τους να διοχετεύονται στο οροπέδιο της Φενεού. Με τα χρόνια, στις νότιες απολήξεις του οροπεδίου σχηματίστηκαν μεγάλα βάραθρα, οι λεγόμενες καταβόθρες. Περιμετρικά της παλιάς, αποξηραμένης τώρα, λίμνης του Φενεού , υπάρχουν 3-4 φυσικές καταβόθρες από τις οποίες, διέφευγαν τα πλεονάζοντα νερά της λίμνης προς τον υδροφόρο ορίζοντα και την θάλασσα, τελικά. Η μόνη από αυτές που «λειτουργεί» ακόμα για τον σκοπό αυτό, βρίσκεται κοντά στο χωριό Μάτι του οροπεδίου του Φενεού, και, παροχετεύει, με πολύ εντυπωσιακό τρόπο, τα παφλάζοντα νερά μεγάλου ρυακιού, στο εσωτερικό της γης.
Σπήλαιο Βάραθρό "Τρύπα" Φενεού
Το σπήλαιο-βάραθρο «Τρύπα» βρίσκεται σε υψόμετρο 1800, περίπου, μέτρων πάνω στο βουνό Ντουρντουβάνα (απόληξη του Χελμού στην Κορινθία).
Αποτελείται από 3-4 συνολικά «πηγάδια» με συνολικό βάθος πάνω από 200 μέτρα, και, 7-8, μεγάλες, σταλακτιτικά καταστόλιστες, αίθουσες, καθώς και, μία πανέμορφη υπόγεια λίμνη, ανάμεσά τους.
Η κατάβαση σε αυτό, φυσικά, απαιτεί ειδικές σπηλαιολογικές γνώσεις και ανάλογο εξοπλισμό.
Η σύγχρονη, τραγική ιστορία του, είναι συνδεδεμένη με τα μίση που, δυστυχώς, υπήρχαν κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου πολέμου, λίγο αργότερα.
Στο εσωτερικό του, τότε, είχαν ριχτεί εκατοντάδες άτομα όλων των ηλικιών.
